02 november 2005

NLP, communicatie & vorm

Vraag, “hebben we het hier nu over de inhoud of over de vorm / structuur”. Die vraag had vanmiddag in me op moeten komen.

Ik heb vanmiddag nl een geweldig uit de hand gelopen gesprek gehad met een collega. Een collega die ik enorm waardeer, als zakenman en als mens. En het mooie is dat we ook nog eens exact hetzelfde zakelijke doel nastreven!. Right, eh Jan… hoe kun op die basis nu toch nog in een stevig discussie belanden?

Nou… in zo’n gesprek gaan er op één of andere manier vanzelf een aantal dingen mis en als ik daar dan met een NLP-bril op terugkijk moet ik best lachen, vooral ook om mezelf, ik “ben” tenslotte NLP-er. Want wij zeggen nu juist altijd: het effect van je communicatie is de reactie die je krijgt. Mooi leermoment dus ha ha

De Vorm of de Inhoud: Bij NLP scheiden we de vorm en de inhoud van processen. Als je een huis gaat bouwen dan ga je eerst bedenken wat je wilt, waar, hoe het er uit moet zien, welke stappen je moet ondernemen etc (ben je bezig met vorm)… en als ja dat allemaal hebt gedaan dan ga je bouwen. Als je dat eerste overslaat dan ga je dus stenen stapelen en kom je er halverwege je bouw misschien achter dat er stenen zitten waar je nu toch wel graag een raam zou willen hebben (de inhoud). Ik had dus eigenlijk beter vooraf even kunnen vragen waar we het over zouden hebben want ik had het de hele tijd over de vorm en hij over de inhoud.

Emotie: Als je je op een bepaald moment in zo’n gesprek onbegrepen voelt dan ontstaat er emotie. Door die emotie wordt je erg “sorting by self”, dat betekent dat je eigenlijk niet meer open staat voor de mening van de ander maar hem koste wat kost wilt overtuigen van je eigen mening! En twee mensen die voor hun eigen uitgangspunt een monoloog voeren levert niet Rapport (kontakt) op dat noodzakelijk is om te communiceren. Niets komt meer binnen.

Doel: Als je zo langs elkaar af zit te praten dan besef je beiden niet meer dat je eigenlijk hetzelfde doel nastreeft. Ik had dus als een beetje NLP-er beter moeten “kalibreren”. Wat verwacht je nu van mij? Wat is nu jouw doel? en zullen we dat eens langs mijn doel leggen? En als we samen hetzelfde doel nastreven hoe kunnen we dan zoveel mogelijk gebruik maken van jouw kennis en van de mijne?

Het verschil: de winst zit hem in het verschil! Als je beiden precies hetzelfde bent/zegt kun je net zo goed één persoon zijn, 1 en 1 is 1 dus!. Juist op de verschillen kun je leren én juist die verschillen kunnen inzichten opleveren die iets bijdragen als resultaat van het gesprek. Besef en respect voor elkaars verschillen is dus een basis voor 1 en 1 is 3!

Zo zie je maar weer, bij communicatie komt veel meer kijken dan op het eerste oog lijkt. Dan heb ik dus nog niet gelet (zie wel eerdere logs) over voorkeurskanalen, je internal state, lichaamstaal, metavragen etc. Wham terug naar “bewust onbekwaam”, mooi want dan is er nog genoeg te leren.

Geen opmerkingen: